We kunnen t niet laten

Hoogste tijd voor weer een nieuw verslag gezien er alweer een hoop gebeurd is. De dagen vliegen voorbij!

New Hut Bungalows
We werden helemaal vrolijk van al die gekleurde strandhuisjes en besloten dan ook onze initiële 2 nachten verblijf te verlengen met nog 2.
De eigenaresse was erg klantvriendelijk en gaf ons aan dat dit wel kon, alleen dan konden we niet in hetzelfde huisje blijven.
Voor ons geen probleem, gezien de tasjes zo weer gepakt zijn.
We hebben een leuke huisjesdans gehad!

Dag 2 (vrijdag) hebben we aan t strand doorgebracht. Lekker chillen en verder weinig doen.
Wat wel wel gedaan hebben is de terugreis geregeld.
Én onze doorreis....
Ja verrassing!

Over 2 dagen vertrekken we toch naar Koh Tao.
We zijn nml tot de ontdekking gekomen dat er vanaf Samui niet gedoken wordt. Alles gebeurd vanaf Tao.
We kunnen t vanaf hier wel regelen,maar dan zijn we extra tijd en geld kwijt omdat de boot ons eerst naar Tao moet brengen en 's avonds weer terug. Dat vinden we zonde... En gezien we wel graag de mogelijkheid willen hebben om te duiken, zullen we dus toch moeten verkassen.

's avonds zijn we naar Fishermans Village gegaan, omdat daar de avondmarkt was. Niet lang nadat we aangekomen waren begon t te plensen. Straten blank, hotemetoten met hakken in paniek want waar moesten ze nou lopen zonder de schoenen onder water te zetten, terwijl anderen creatief de schoenen uit trokken of op slippers door de plassen stampten :-D .

Na wat gegeten te hebben en de markt bekeken (overal hetzelfde), weer terug naar huis.

Zaterdag verhuisden we van ons 3 persoonshuisje op de 3e rij, naar een geel huisje aan t strand met 2 1-persoonsbedden.

Bob en Annie dag!
Zoals een goed dagje toeren bij ons meestal inhoudt, gingen we ook deze keer straatje in, straatje uit, oh hier lijkt t leuk en daar schijnt de zon...
Gevolg... Komen bordje waterval tegen. Goh leuk! Zullen we kijken?

Samui is niet alleen groot, t binnenland is ook serieus hoog! (635m)
En dat trok ons scootertje natuurlijk niet altijd even goed. Nientje kon dus regelmatig weer een jump nemen van de scooter af, zodat Gerald de scooter weer boven kon brengen.
Toen we dachten dat we t ergste gehad hadden bleek de laatste 5 km naar de waterval alleen maar dirtroad te zijn die steil omhoog en omlaag ging met regelmatig een hele nare middenberm...
1x zijn de de middenberm in geklapt (laag) en sinds dat moment slurpte de brommert ineens wat meer brandstof onder een af en toe raspende zucht :-D .

Beiden waren we t er over eens dat we nog geen idee hadden hoe we terug moesten komen.
Op het laatste stuk hadden we nml een stuk 'weg' wat wel zó steil en lang naar beneden ging, dat ik al af was gestapt omdat ik de remmen van de scooter niet meer vertrouwde...
Hoe moesten we in godsnaam weer omhoog op de terugweg?...

Dat gehad hebbende riepen we beide 'Hij mag toch wel godvergeten mooi zijn die waterval!!' ;-)

Na alle avonturen gehad hebbende kwamen we eindelijk bij de waterval.
100 Baht pp entree. Hmmmm....
We hebben niet die hele K weg voor Jan met de korte achternaam gereden, dus hupsa, doen maar.

Nou moeten we er even bij zeggen dat we redelijk onverwacht op pad zijn gegaan... In die zin dat we van plan waren na t huren van de scooter nog even naar t huisje te gaan en dit straal zijn vergeten. Dit had als resultaat dat ik mijn gewone teenslippers aan had ipv mijn goede slippers. Niet handig!!

Kaartje waterval op zak en lopen maar.
Van alles wat we verwacht hadden, maar niet dat we nog een hele toer door de jungle moesten klimmen en klauteren om er te komen... Op mn teenslippers!

Splitsing: bordje 6 en 9...
6 en 9 wat??? Kilometer? Meter?
Argh!

Nou, eerst die van 6 maar proberen dan.
Halverwege maken we kennis met een dier dat onverwacht op mijn angstreceptoren is gezet.... Meneer of mevrouw Schorpioen!!
En geen kleintje ook! Ca 10-15 cm!!
Jakkie zeg, wat vond ik die eng!
Prachtig beest om te zien, maar toen de aanvalshouding aangenomen werd toen we er voorbij wilden vond ik t echt niet grappig meer worden.
Ook Gerald hoorde ik steeds behoedzamer worden...
Eenmaal er voorbij kwamen we na 3 meter een stuk tegen wat zo glad en steil naar beneden ging dat ik dat niet meer aandurfde op mijn fantastische schoenen!
Terug.... Weer langs dat enge ding.... Weer in aanvalshouding :-(

Door naar de route van 9.
Ook daar liepen we snel vast.
We konden de waterval wel horen en aan t geluid te horen konden we eigenlijk allebei al vaststellen dat t niet de moeite waard zou zijn...
Jammer, terug dus!

Eenmaal weer bij de ingang bood de dame die daar de kaartjes verkocht ons een lift aan naar boven.
Kost da??
200 Baht per km!!!
WAT???
Ben toch Leipe Loetje niet?!
Nee hoor, we lopen wel terug naar de scooter... Dus....

Met onze tong op de grond kwamen we bij de scooter aan die 500 meter hogerop stond.
Wat een temperatuur en wat een klim omhoog!
Damn, en hier begint t pas...

Hijgend en puffend een fles water naar binnen gietend, horen wij vanaf beneden een offroad motor omhoog komen. De beste man stopt naast ons, checkt wat we van plan zijn en Gerald start de scooter en staat op mij te wachten. Gezien de weg daar gelijk heel steil omhoog ging schatte ik zo in dat we dat met zn 2-en niet gingen halen.
*zucht* 'Ga maar vast schat, ik loop wel!' Zei ik vriendelijk ;-)

De man van de motor zag mijn beweging en zegt ineens 'Hob up! I'll bring you! On that thing you'll never make it!'
For free??
Yes, yes....

Ik moest er wel om lachen.
Zo kost t je 200 Baht per km en zo is t gratis :-D
Dus ik achterop, Thai vasthouden en gaan met de motor!
Wauw, wat waren we daar blij mee zeg!
Binnen no time stond ik bovenaan en hadden we t ergste stuk dirtroad gehad en heb ik nauwelijks een hobbel of bobbel in de weg gevoeld! Dan weet je gelijk weer waar die offroad motoren voor zijn!

Gerald hadden we allang ingehaald dus die kwam na een tijdje omhoog getuft en meneer Thai was alweer verdwenen nadat ik m zeer vriendelijk had bedankt voor zn lift!

Met een gerust hart konden wij samen onze weg vervolgen en zijn we de berg weer afgegaan. Halverwege nog even gestopt om de doerians (typisch Aziatische vruchten die een uur in de wind stinken, maar wel heel lekker schijnen te zijn) op de foto te zetten. Blijkbaar groeien die aan een boom en dat hadden we niet verwacht. Achter ons stond een huisje waar een heel lief klein kitten in een bench zat. Moesten dus ff knuffelen...
Vrouw des huizes gaf aan dat kitten 's ochtends door iemand gedumpt was bij hun. Kon ook merken dat zij niet echt wisten hoe ze er mee om moesten gaan, maar los laten lopen wilden ze ook niet. Als we m wilden hebben dan mochten we m wel meenemen...
Ja ik wil hier alle katten wel meenemen, maar zullen we dat eens niet doen?! ;-)

In plaats daarvan hadden we een beter plan!
We zijn (zonder kitten) doorgereden naar het DCRS.
Het Dogs and Cats Rescue centre Samui.
Hier worden sinds eind jaren '90 de honden en katten opgevangen die ziek zijn, medische hulp behoeven of aangereden zijn etc.
Daarnaast zorgen zij voor sterilisatie en castratie van de dieren.
Er is een bewustzijn programma voor de lokale bevolking en ze bieden gratis (!) medische hulp voor alle honden en katten zonder en mét eigenaar en zorgen voor nieuwe baasjes voor de dieren. Een fantastische stichting!

Het is een groot centrum waar we belanden. Heel veel honden, veel minder katten. Apart deel voor aanstaande mamapoezen en mamapoezen met hun kittens. En apart verblijf voor alle andere volwassen katten.
Verschillende verblijven voor honden, afhankelijk ook van de zorg die ze nodig hebben.
Indrukwekkend en hard nodig!!
Als je ooit nog eens wat centjes aan een goed doel wilt geven, dan zijn ze hier zeer welkom!
Overigens opgezet door een Duitse dame die nu al jaren op Samui woont om dit centrum te leiden.

Daarna terug naar New Hut en 's avonds eens naar het centrum van Lamai, het dorp waar wij zitten.
Komen we daar een heuze foodmarket tegen. Eentje waar we wel al jaren van hebben gehoord, maar nog nooit hebben gezien. Allemaal verschillende kraampjes met eten wat ter plekke voor je klaar gemaakt wordt. Je kan t zo gek niet bedenken, van curry's tot brochettes op houtskool en van pannenkoekjes tot pizza's en pad thai.
Je geeft aan wat je wilt en neemt plaats aan een van de vele lange tafels die er aan t einde van de markt opgesteld staan. Ze komen t wel brengen...
Wij keken elkaar een beetje argwanend aan gezien hier echt honderden mensen rondliepen. Hoe kunnen ze dat in vredesnaam onthouden?!
Maar hoe ze t doen, doen ze t, maar na enige tijd staat degene bij wie je besteld hebt ineens voor je neus met je bestelling en kun je afrekenen.
Wij hebben echt zelden zó lekker gegeten als hier!!

Terug naar t huisje met ons buikje rond. Nog even wat gedronken en toen ons mandje in.
Heerlijk om in slaap te vallen met het geluid van de branding!

De 4e en laatste dag op Samui.
Eerst verhuizen.
Ons fijne gele strandhuisje werd ingeruild voor een rode familiewoning!
2 2-persoonbedden en 1 1-persoonsbed!
Maar ook deze met airco en gezien we al bij New Hut zaten kregen we fikse korting.
Nadeel was echter dat deze ook op de achterste rij lag alleen veel dichter bij de drukke weg dan ons 1e huisje. Hier hadden we flink last van, dus we waren blij dat we de andere dagen aan de andere kant van het 'complex' gezeten hadden.

We hadden de scooter nog en eigenlijk wilden we nog een dagje rondhobbelen. Grote boeddha zien, Wat (tempel) bekijken, etc.
Ecbter, tijdens onze avonturen van gisteren heeft Gerald zich ergens flink verstapt en is door zn knie gegaan. Dat wisten we natuurlijk wel, want dat voelde hij, maar vanmorgen bleek eigenlijk dat ie er meer last van had dan gehoopt.
Besloten verstandig te doen en de scooter in te leveren. Stranddagje voor ons dus.

Het strand, iig waar wij zaten, liep heel geleidelijk af, maar kreeg na een meter of 10-15 allemaal rotsjes met koraal op de bodem. Niet fijn om overheen te lopen en tot dat stuk was t water niet dieper dan circa 50-60 cm... Alle behalve ideaal dus.
Het is steeds poedelen, maar echt zwemmen zit er niet in. Hopelijk straks op Tao beter.

's Middags de eerste 2 nachten op Koh Tao geregeld. Een tip leidde ons naar een spiksplinternieuw hotel wat net 2 dagen open was.

Aanstaande vrijdag is t moederdag hier in Thailand, dan is de koningin jarig, en hebben de Thai zelf een feestdag. Die dagen er rondomheen zorgen voor veel extra drukte op de eilanden omdat de Thai dan zelf ook gaan reizen. Over het algemeen zit rondom die dagen alles vol. Dat kostte ons 3 jaar terug heel veel moeite om iets te vinden om te slapen en die bui zagen we nu ook weer aankomen. Een nieuw hotel biedt dan perspectieven!

's Avonds weer naar Lamai in de hoop dat de foodmarket er weer was. Helaas... Wel markt en dan zijn er ook altijd voldoende eetstalletjes, maar niet wat we gehoopt hadden. Markt over, buikjes gevuld en hupsa terug naar de kamer, gezien onze wekker de volgende ochtend om 5.30 uur zou gaan.

Maandagochtend 5.30 uur... Geen tijd voor een blanke tijdens vakantie!!
Maarja, je moet wat ;-).
Ons ontbijt was keurig geregeld en stond om 6 uur voor ons klaar. De eigenaresse had nml gewoon gezorgd dat het personeel om die tijd paraat stond en ons ontbijt alvast had gemaakt!!
6.30 uur werden we opgehaald met een minibus en rond 7.30 uur (half uur eerder dan gepland) konden we de boot op. Een kleinere catamaran dan die van 4 dagen terug en deze ging alleen naar Koh Tao toe.
1,5 uur later stonden we op de pier van Tao. Na 5 keer voelde dat voor mij toch gek genoeg een beetje als thuiskomen.
Taxi gepakt en op naar t hotel.
Hotel zit aan de andere kant van Sairee Beach dan we gedacht hadden. Noordelijk ipv Zuidelijk, maar het is hier redelijk rustig.
Sairee is het drukste dorp van Tao en tot nu toe hebben we dat altijd gemeden. Veel jonge jeugd, veel feesten, teveel alcohol...
Aan de andere kant, als je een keer iets wilt drinken of eten, anders dan in je hotel (als dat er al zou zijn) dan heb je een scooter of taxi nodig naar Sairee.
Nu zitten we dus wel in Sairee, maar niet in de drukte ervan. Handig dus!

Kamer prachtig!
Met fan ipv airco.
Strand om de hoek.
Wel druk qua herrie door alle taxiboten die er varen. De zee helder blauw, maar ook hier kun je niet diep komen ivm de rotsen, stenen en koraal. Wel ietsje dieper dan op Samui, maar scheelt niet veel.

's Middags strand gehangen en gewenteld.

Gisteravond aan t strand gegeten en daarna ergens wat gedronken. Overal vuurshows, zo ook waar wij zaten.
Heerlijk om weer te zien en gelijk begon t weer te kriebelen om weer te oefenen met de poi. :-)

Vanmorgen werden we wakker door de hitte in de kamer. Kamer ligt op de ochtend zon en de fan trekt dat totaal niet gezien de gordijnen niet tot aan de grond komen, maar tot onderkant ramen... Er komt gewoon teveel warnte binnen.
Rijp beraad gevoerd samen...
Blijven we in dit hotel maar nemen we airco of gaan we terug naar de bungalows waar we 3 jaar terug zaten aan de andere kant van t eiland.

In geval van laatste zijn we goedkoper uit voor verblijf, zitten we rustiger, maar hebben we wel scooter nodig. Uiteindelijk dan per dag ongeveer even veel kwijt.
Laten we eerst op scooter jacht gaan.
Blijken ze, voor zover we tot nu toe hebben kunnen bepalen, overal een paspoort te willen hebben als onderpand... Dat hebben we lang geleden al afgeleerd. Ze kunnen kopie krijgen met geld als onderpand,maar niet t originele paspoort.
Tot nu toe nergens probleem, maar hier op Tao wel. En als ze al kopie accepteren, dan willen ze een deposit van 8000 Baht hebben!! Geschuffeld!!

Okey, eerst ontbijt, dan bekijken we even verder.
Trappetje op en Gerald stapt mis!!
Dat was de 3e keer in een paar dagen dat hij door zn knie zakte. Inmiddels al een groot ei erop door al t vocht wat er in zit! Kruidenbalsem helpt wel, maar niets als je zelf steeds misstapt natuurlijk :-(.
Als klap op de vuurpijl is door de misstap de fles water in de tas kapit gegaan. Gelukkig kwamen we er vrij vlot achter en hebben we de mobieltjes kunnen redden, maar bij elkaar voor ons voldoende signalen dat een scooter huren vandaag geen goed plan was.
Blijkbaar was t de bedoeling dat we in dit hotel blijven tot ons vertrek...

Na t ontbijt terug naar hotel. Onderhandelen!
We hebben nu geregeld dat we vannacht in de kamer tegenover de oorspronkelijke kamer slapen. Eentje met airco, niet op de zon, maar wel de zeezijde.
Morgen verhuizen we voor de rest vd dagen naar de 4e etage zeezijde. Met een beetje mazzel kijken we dan over het pand van de buren heen (kijken er nu vol tegenaan) en hebben we dus airco met uitzocht op zee!
We zijn benieuwd!

Liefs Gerald en Janine